En wie rijdt er op z'n paard door de prairie?

Daar gaan we weer, een weekend op avontuur. De reis startte weer in Atenas en we gingen met de bus naar San Jose (de hoofdstad). Daar moesten we overstappen op een ander busstation. De chauf raadde ons ten zeerste aan om een taxi te nemen omdat lopen niet echt veilig was. We aarzelde geen moment en stapte in een taxi. Sowieso bewaken wij onze bagage met ons leven, want je weet het maar nooit. Als onze bagage onder in het ruim moet in de bus dan hangen we regelmatig ons hoofd uit het raam om even pols hoogte te nemen haha :p

Bij de volgende bus hadden we stoelnummers en wij gingen eigenlijk gewoon ergens zitten, tot we iedereen helemaal naar de stoelnummers zagen zoeken. Maar wat bleek we zaten nog precies op de goede plaatsen ook! De reis duurde 4,5 uur maar de laatste 10 km reden we over een onverharde weg vol stenen en klei, dus we reden echt 1 km per uur en dat verklaarde meteen de lange busreis. De natuurlandschappen die we onderweg tegen kwamen waren echt geweldig mooi.

We verbleven in hostel 'El Pueblo' wat ons meteen beviel. Vriendelijk personeel, goede locatie en alles goed schoon. In de keuken hangt een bord waar je per persoon kan aangeven wat je de volgende dag als ontbijt wil, een goed systeem vind je niet? In de middag hebben we heerlijke Mexicaanse burritos gegeten bij 'Taco Taco'.

Verder hebben we 's middags de 'hanging bridges' tour gedaan in het Savaltura Park. Bij deze tour loop je door een nevelwoud over 8 verschillende bruggen op verschillende hoogtes. Dit was echt super gaaf om te zien en wat een geweldige natuur weer. Soms stiekem wel een beetje eng soms, al die hoogtes en wiebelende bruggen. En het was hier wat frisser, maar we hadden een regenjassie mee dus niks aan de hand. We hebben zelfs nog een neusbeertje gespot, die we weer aan onze dierencollectie kunnen toevoegen. 'S avonds weer gegeten bij een soda genaamd 'La Amistad', dit keer een groot succes en we besloten de avond erna weer hier te eten. Daarna nog een drankje en een filmpje op de kamer gekeken.

De volgende dag stond om 7.30 het ontbijt voor ons klaar: pannenkoeken en vers fruit, heerlijk! Om 10.00 uur werden we opgehaald door Marvin, voor een 'Mountain & Farm View Horsetrek Tour'. Marvin was de eigenaar van de paardenfarm, en hij was erg trots op al z'n paarden. Daar gingen we dan met 2 leuke jonge gidsen, op onze caballos (paarden) door het wilde westen van Monteverde. Dit was Lissy's paarden ontgroening en zij vond het dan ook een beetje spannend, maar je had haar moeten zien gaan. Een natuurtalent. Ook stopte we nog even bij Marvin's trainingsplaats, waar hij wat kunstjes liet zien en waar wij ook zelf nog stoer op zijn western paard mochten klimmen. Deze ervaring was echt geweldig en hadden we zeker niet willen missen!

Daarna zijn we even tot rust gekomen bij de hostel en hebben zelf een lekker omeletje gebakken. 'S avonds zijn we nog even een wijntje wezen drinken in het 'Tree Restaurant'. Dit is een restaurant waar middenin gewoon een boom groeit. Maar wat bleek, je kon alleen een goed plekje krijgen (bij de boom) als je wat kwam eten en laten wij nou net ergens anders gegeten hebben. En anders moest je ergens achteraf bij een tl-buis gaan zitten. Wij hebben even verandering in de zaak gebracht. We begonnen bij de tl-buis met een wijntje tot iemand ons kwam roepen voor een plekje bij de boom. En daar zaten we dan hoor met een wijntje een heerlijk toetje en de beste plek in het restaurant! Zo hadden we toch nog even een Tarzan momentje in deze stoere boomhut.

De dag erna ging onze bus pas om 2.30 naar huis, dus we hadden nog aardig wat tijd. We kregen een tip over een holle boom van wortels waar je in kon klimmen. Dit was niet makkelijk te vinden, maar we vroegen het aan een lokale dame die toevallig precies die kant op ging. Dus wij hadden weer even geluk. De boom was heel gaaf om te zien en uiteraard zijn wij door deze tunnel van wortels naar boven geklommen. Toen lisa helemaal boven stond kon ze niet meer ontkennen dat ze bijna in haar broek scheet, maar wat was het weer een top ervaring!

De bus naar huis was nog een klein stress momentje. De bus zat namelijk vol, omdat veel mensen de dag ervoor al tickets hadden gekocht. Maar samen met 40 man stonden we daar zonder tickets. Na een tijdje hebben ze toen toch maar een extra bus gebeld, zodat we niet 4,5 uur lang hoefde te staan. En toen is alles toch nog goed gekomen.

Howdy ho cowboys!