Het dagelijks leven in Atenas en omstreken

Het gezin
De familie waar wij verblijven is heel gastvrij en zorgzaam. Onze gastmoeder vind het vooral leuk om vrijwilligers in huis te nemen, zodat ze zich niet alleen voelt. Haar man is namelijk 4/5 dagen aan het werk op de vrachtwagen in Nicaragua en de 2 dochters hebben het druk met school. Wij hebben dan ook het meest te maken met Xiena, de moeder. Elke dag kookt zij voor ons en het is elke x weer een verrassing wat er op ons bord zal liggen. Meestal eten we ´s middags het zelfde als ´s avonds. Vaak is het rijst met groente of iets anders typisch lokaals, waardoor we meteen kennis maken met de costa ricaanse keuken. Tot nu toe vinden we eigenlijk alles wel lekker en ook vraagt ze soms wat we willen. Zo krijgt lisa elke dag standaard een kop koffie en lissy een glas water. Ook wast zij één keer per week onze was, wat ook erg fijn is, aangezien we nogal eens flink transpireren met deze temperaturen :p

Dagelijkse routine
Elke maandag, dinsdag, woensdag en donderdag ochtend om 8 uur nemen wij de bus naar Palmares waar het weeshuis zich bevind. De busreis duurt ongeveer 40 min en daarna nog 20 min lopen. De ene chauf rijd net iets fijner dan de ander, en het gebeurt dan ook regelmatig dat Lisa een beetje wagen ziek wordt tijdens deze reis door de bergen, heuvel af, heuvel op, bocht naar rechts, bocht naar links. Eenmaal bij het weeshuis aangekomen is het vooral onze taak om lekker met de kids bezig te zijn. Zo zijn we vaak creatief bezig met tekenen, kleuren, knippen en plakken. Maar ook spelletjes worden regelmatig gespeeld, zoals kaartspellen, puzzels, touwtje springen en voetbal.

De tías (de zorgmoeders) hebben strikte regels in het huis. Zo mogen wij bijvoorbeeld niet de zorg aandacht aan ze geven, zoals de kids optillen, op schoot nemen of troosten. Ook mogen we geen foto’s maken met of van de kids. Dit alles om te voorkomen dat de ‘band’ tussen ons en de kids te sterk wordt, zodat als wij weggaan het gemis niet te groot wordt. De kinderen zijn allemaal ongeveer tussen de 3 en 13 jaar. Ze zijn erg speels en leergierig. Zo krijgen we bijvoorbeeld af en toe Spaanse les van ze met verschillende woordjes of lezen wij wat voor. Laatst ging een van de kinderen op zoek naar dingen in de achtertuin om het Spaanse woord te leren aan ons, zoals een mier, een spin, een spinnenweb en een vlinder. Zulke momentjes zijn dan erg leuk en schattig. Om 12.15 nemen we de bus weer terug naar Atenas.

De eerste 2 weken hebben we elke maandag, dinsdag, woensdag en donderdag in de middag ook nog 2 uur Spaanse les van David. Deze lessen zijn erg leuk en gevarieerd. Zo zitten we bijvoorbeeld de ene keer in het gebouw zelf en een andere keer leren we Spaanse op straat of in een koffietentje. Ook kunnen we zelf elke les aangeven wat we willen leren of oefenen en als we ter plekke iets willen weten roepen we dat gewoon. Ook is David vaak onze raadpleger voor onze trips en plannen in Costa Rica.

’S avonds zijn we meestal gewoon lekker thuis. Dan maken we wat huiswerk voor Spaans, plannen we onze volgende tripjes en kijken we vaak lekker een serie of een filmpje. En af en toe doen we wat kleine boodschapjes of drinken we ergens een bakkie of halen we een ijsje.

¡Pura Vida! (De Costaricaanse manier om te zeggen dat alles oke is, dat het leven is om van te genieten)